این مطلب را به کسانی تقدیم می کنم که نگاهی دیویدی، مدل مند، تقویم محور و کتاب محور به برنامه ریزی استراتژيک دارند.

جابز سالی یک بار، ارزشمندترین کارمندانِ اپل را به برنامه ای می برد که “ ١٠٠ نفرِ اول” نام داشت. انتخاب بر اساس یک معیارِ ساده انجام می شد: اگر مجبور بودی فقط ١٠٠ نفر را با خودت سوارِ قایقِ نجات کنی و به شرکتِ بعدی ببری، چه کسانی را انتخاب م یکردی؟ او در پایانِ هر برنامه، جلوی یک تخته سفید می ایستاد و میپرسید: ١٠ پروژه بعدی که باید در کانون تمرکزِ باشد چیست؟

افراد برای این که پیشنهادشان در فهرست قرار بگیرد می جنگیدند. جابز پیشنهادها را می نوشت و بعد آنهایی را که معتقد بود گُنگ هستند، ضربدر می زد. بعد از کلی شوخی، گروه به فهرستی ١٠ تایی می رسید. اینجا بود که او روی ٧ تا از آنها را خط می کشید و می گفت: ما فقط از عهده انجامِ سه کار بر می آییم.

به این گفته او توجه کنید بسیار عمیق و زیباست

We’ve got 25,000 people at Apple. About 10,000 of them are in the stores. And my job is to work with sort of the top 100 people, that’s what I do. That doesn’t mean they’re all vice presidents. Some of them are just key individual contributors. So when a good idea comes, you know, part of my job is to move it around, just see what different people think, get people talking about it, argue with people about it, get ideas moving among that group of 100 people, get different people together to explore different aspects of it quietly, and, you know – just explore things.

Steve Jobs, 2008

تحلیل: دنیا بسیار گسترده است. خود را محدود به مدل های یک کتاب و یک نگاه نکنیم. آنچه در کلاس های درس ارایه می شود لزوما بهترین روش ها نیستند. کتاب ها که از دنیای علم آمده اند لزوما برآمده از بهترین تجارب نیستند. مرعوب نشویم و کمی شجاعانه بیاندیشیم و رفتار کنیم و شیوه مناسبی برای مدیریت استراتژيک (تصمیم و اقدام راهبردی) پی بگیریم.

منبع: کتاب استیو جابز ترجمه دادگستر